Gemeente start met verkenning naar veerkrachtige wijkenbenadering in Pottenberg en Nazareth.
themuut | 8 juni 2023
“Het vergroten van de veerkracht en weerbaarheid van onze inwoners, wijken en buurten.” Deze duidelijke ambitie uit haar coalitieakkoord maakt het college van burgemeester en wethouders van Maastricht nu concreet met de ‘veerkrachtige wijkenbenadering’. Samen met inwoners en partners in de wijk wordt van onderop een integraal programma voor de lange termijn uitgewerkt, dat moet leiden tot veerkrachtige(re) wijken en inwoners.
Veerkrachtige Maastrichtse wijken en inwoners
In de meeste Maastrichtse wijken leven mensen op een prettige manier samen. Veel mensen zijn in staat om mee te veren met het leven, om van de mooie momenten te genieten, om uitdagingen te omarmen en tegenslagen te verwerken.
Maar er zijn ook wijken waar een dergelijke basis broos is of ontbreekt. De veerkracht van een groot aantal inwoners in deze wijken staat onder druk. De grip op het leven is daardoor kleiner en de zelfredzaamheid ook. Uiteenlopende oorzaken, zoals zorgen over werk, gezondheid, huisvesting en opvoeding dragen hieraan bij. Deze mensen ervaren ook een lager veiligheidsgevoel en een grotere afstand tot de (gemeentelijke) overheid, wat de tweedeling in onze stad versterkt.
Veerkrachtige Maastrichtenaren zijn beter in staat om zelf regie te voeren op hun leven en hun omgeving. Op een manier die het beste bij hen past. Daardoor ontstaat er meer vertrouwen in de toekomst.
Nazareth en Pottenberg
“Als gemeente gaan we in 2 wijken, Nazareth en Pottenberg, de dialoog aan over de idee van een veerkrachtige wijkenbenadering. Met de inwoners, de partnerorganisaties, maar ook andere partijen die er actief zijn”, zo steekt Frans Bastiaens, wethouder Veerkrachtige Wijken, van wal. “Deze 2 wijken, gesitueerd in stadsdeel Noord, respectievelijk West, kwamen in 2021 in het Maastrichtse veerkrachtonderzoek in beeld als wijken met een beperkt vermogen om mee te veren op maatschappelijke veranderingen.”
Er wordt hierbij stap voor stap te werk gegaan, waarbij eerst samen met de hoofdrolspelers uit de wijken, de inwoners zélf, de partners zoals zorg- en welzijnsorganisaties, onderwijs- en cultuurinstellingen, woningbouwcorporaties, vrijwilligersinitiatieven en lokale ondernemers actief in de wijk, het draagvlak voor een dergelijke benadering wordt verkend. Wethouder Bastiaens: “We luisteren hoe het de mensen vergaat, wat hun zorgen en uitdagingen zijn, maar ook waaruit zij energie en levensvreugde halen.” Alle onderwerpen die de directe leefwereld van de inwoners raken passeren de revue zoals: wonen, werken, gezondheid, mobiliteit, vrije tijd, gezondheid, veiligheid en de openbare ruimte.
Innovatieve aanpak
Het is een voor Maastricht innovatieve aanpak wat ertoe leidt dat het op voorhand lastig voorspellen is hoe deze aanpak eruit zal zien. “Deze aanpak draagt bij aan onze sociale visie en de daaraan gekoppelde doelen: gelijke kansen, ervaren positieve gezondheid en bestaanszekerheid”, zo licht Anita Bastiaans, wethouder voor Welzijn, toe. “Belangrijk is in elk geval een goede monitoring en evaluatie, zodat we onderweg van elkaar en de procesaanpak leren. Het DNA van een wijk zal leiden tot de best passende benadering, waarbij het uiteindelijk onze bedoeling is om samen te komen tot een gedragen meerjarig plan van aanpak.”
De uitwerking van een dergelijk meerjarig plan van aanpak, dat zich richt op de mensen en de directe leefomgeving, wordt opgestart als we samen denken dat het een goed idee is. Samen met inwoners en partners zal de gemeente als faciliterende partij op zoek gaan naar wat er nodig is om de individuele veerkracht te versterken, maar ook de veerkracht van groepen en de wijk als geheel.
“Dat wat het leven van de bewoners betekenisvol maakt, moet hierbij leidend zijn, het beleid van de gemeente faciliterend. Met deze hands-on werkwijze beogen we het vermogen van de wijkbewoners te versterken om hun eigen toekomst (weer) vorm te geven en werken we aan een stad van verbondenheid, tussen inwoners onderling en tussen inwoners en de samenleving als geheel”, zo besluit wethouder Frans Bastiaens.